دخترک، یله و رها، سوار بر دوچرخه کوچکش، طول کوچه را هی می رفت و می آمد با فریادی از سرشوق و چشمانی که از خوشحالی داشت برق می زد.
فقر حرکتی؛ تن هایی راکد، زیر پوست جوانی
عبارات مهم : سلامت
به گزارش ایرنا ، هر وقت سوار دوچرخه کوچکش می شد، خود را نه تنها روی دوچرخه که روی ابرها احساس می کرد ولی خوشحالی دخترک از دوچرخه سواری، دیری نپایید؛ آیا که بعضی همسایه ها به خاص زن ها، این کار او را خلاف شئونات می دانستند شاید هم زیر پوست اعتراضشان به او رشک می بردند. کسی چه می داند؟ شاید هنگامی که همسن او بودند صاحب شوهری و فرزند ای شده است بودند و دوران کودکیشان به افول و این دخترک که هنوز در دنیای کودکی غوطه ور.
پیرزن همسایه می گفت: دختر چه معنا دارد دوچرخه سواری کند! آن دیگری هم هنگامی که دخترک را اینقدر سرخوش و بیخیال روی دوچرخه می دید، می گفت: دختر چه معنا دارد ورجه و ورجه کند!
تن هایی راکد، زیر پوست جوانی , فقر حرکتی
این ها بندهایی بود که به تدریج با بزرگ شدن دخترک بر پاهای او بسته شد حتی وقت های ورزش در مدرسه نیز برایش رنگ باخته بود و زیاد به زنگ تفریح می مانست تا حداقل آمادگی جسمانی. هیچ کس نه ورزش و نه معلم ورزش را جدی می گرفت.
ماجرای راحت دخترک، شرح حال بسیاری از دختران کشور هست. کسانی که فقر حرکتی دارند و با همین فقر، بزرگ می شوند، ازدواج می کنند و فرزند دار می شوند و پا به سن نگذاشته، بیشترشان از ضعف های اسکلتی عضلانی زحمت می برند و عین مادر بزرگ ها نه پایی جهت پیاده روی و نه کمری جهت ایستادن و راه رفتن و نه گردنی جهت خیاطی و حتی سبزی پاک کردن برایشان می ماند در حالی که هنوز جوانند و سال ها باید زندگی کنند.
دخترک، یله و رها، سوار بر دوچرخه کوچکش، طول کوچه را هی می رفت و می آمد با فریادی از سرشوق و چشمانی که از خوشحالی داشت برق می زد.
یکی از استادهای دانشگاه روی ورزش دانشجوها خیلی تاکید می کرد و هر کس هم که ورزش می کرد پیش او محبوب و احتمال پاس شدن درسش بیشتر.
استاد دلسوزانه و گاهی هم ملتمسانه به دانشجوها به خاص به دانشجویان دختر می گفت که« حتما ورزش کنید» و زیاد فرزند ها هم تنها چیزی که نداشتند گوش شنوایی جهت این نصیحت استاد. یک روز به دخترهای دانشجو و در عین حال بیخیالش گفت:« خب، حالا شما ورزش نکنید. فردای روز که ازدواج کردید و فرزند دار شدید آن وقت به شما می گویم. هنگامی که که از ریخت و قیافه می افتید. فکر نکنید که فقط باید به صورتتان برسید باید به جسم و روحتان هم وقت بالندگی دهید».
آنقدر گفت و گفت که بالاخره بازنشسته شد و هنوز هم در گذر این سال ها شاکی از شاگردان ناخلفش بابت ورزش نکردن. شاکی از اینکه آیا جامعه در فرایند جامعه پذیری افراد این قدر اهمال و موانع زیادی جهت نهادینه کردن تحرک فیزیکی دختران و پسران ایجاد کرده است.
تن هایی راکد، زیر پوست جوانی , فقر حرکتی
نتیجه این بی تفاوتی به ورزش دختران، این روزهاست که آثارش را نشان می دهد تا حدی که صدای معصومه ابتکار، معاون رییس جمهوری هم در می آید هنگامی که که می گوید: کم تحرکی دختران عوارض وخیمی جهت آینده کشور دارد، دختران ابتدایی در مدرسه ورزش نمی کنند، در کوچه نیز که نمی توانند بازی کنند، این اوضاع دلواپس کننده است و آغازگر همه امراض در بین دختران است.
ابتکار، اوضاع سلامت کودکان را مناسب ارزیابی نمی کند و به عنوان مثال به این توصیه اشاره می کند که 10 سال است دختران کلاس اول تا سوم دبستان معلم ورزش ندارند و هیچ کس هم در کشور صدایش در نیامده است.
دخترک، یله و رها، سوار بر دوچرخه کوچکش، طول کوچه را هی می رفت و می آمد با فریادی از سرشوق و چشمانی که از خوشحالی داشت برق می زد.
براساس تحقیقات انجام شده است در حوزه بهداشت و سلامت در مورد ناهنجاری های اسکلتی- عضلانی در کشور، این ناهنجاری گریبان گیر نزدیک به 80 درصد دانش آموزان دختر و پسر است که در این میان، درصد ناهنجاری در دختران بیش از پسران برآورد شده است هست. آیا که دانش آموزان پسر، آن را با بازی در کوچه و خیابان یا ورزشگاه ها حل می کنند ولی دختران دانش آموز به علت فرهنگ حاکم بر جامعه امکان کمتری جهت حضور در مجامع عمومی دارند.
مهرزاد حمیدی، معاون تربیت بدنی و سلامت وزارت آموزش و پرورش می گوید: اگر در مقطع ابتدایی که دوران طلایی تحصیل است دانش آموزی از تحصیل بازبماند می توان با ارائه آموزش ها او را توانمند کرد ولی اگر دانش آموزی بازمانده از حرکت شود و سواد حرکتی در دوره ابتدایی و پیش دبستانی آموزش داده نشود، تبعات آن را به هیچ عنوان نمی توان جبران کرد.
تن هایی راکد، زیر پوست جوانی , فقر حرکتی
حمیدی تاکید می کند که به استناد آموزه های سند تحول، پیمایش های ملی و تحقیقاتی که انجام شده است است باید به فکر نجات نسل آینده باشیم. طبق تحقیقات ملی طرح ‘کاسپین’ که هر پنج سال یک بار، بین دانش آموزان اجرا می شود، ترکیب بدنی دانش آموزان کشور از حالت بدنی عادی خارج شده است هست. این تحقیقات نشان داده که شاخص توده بدنی(BMI) دانش آموزان از حالت طبیعی خارج شده است است و هشدار می دهد که 21 تا 22 درصد دانش آموزان ابتدایی هم اکنون چاق هستند و یا زیاد کردن وزن دارند.
«فریبا محمدیان» معاون وزیر ورزش و جوانان در امور ورزش بانوان به کم کردن 10 درصدی فعالیت و تحرک فیزیکی زنان و دختران کشور اشاره می کند و به اینکه باید تا سال 1404 سهم ورزش در اوقات فراغت زنان زیاد کردن یابد.
محمدیان سهم ورزش در اوقات فراغت زنان کشور را 12 درصد بیان می کند در حالی که باید تا سال 1404 این سهم به 20 درصد برسد.
سوال این است که تا 1404 چقدر فاصله داریم؟ آیا می توانیم به این نشانه برسیم؟ با این اوضاع فقر حرکتی دختران و پسران چگونه می توان به این نشانه دست یازید؟ هنگامی که که سید حسن هاشمی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، فعالیت کم بدنی را بااهمیت ترین معضل سلامت ایرانیان بیان می کند و اینکه 96 درصد زنان و 83 درصد مردان فعالیت بدنی کمی دارند و بیشترین میزان کم تحرکی در بین زنان بوشهر است و اینکه میزان تحرک فیزیکی در یک دختر 13 ساله با یک زن 50 ساله تفاوت چندانی ندارد؟!
به گفته وزیر بهداشت، بیماری های قلبی، سرطان، دیابت و بیماری های مزمن تنفسی ، 80 درصد فوت و میر ایرانیان را باعث می شود و رژیم غذایی نامناسب استعمال دخانیات و فعالیت کم بدنی بااهمیت ترین عوامل بروز این بیماری هاست.
** هنگامی که فکر می کنی داری ورزش می کنی
برخی هموطنان که شمارشان کم هم نیست و به خاص زن های منزل دار و کارمند از تحرک فیزیکی خود می گویند و حاشا و کلا که چه کسی گفته هست، آنان بی تحرک هستند و تنبل؟!
خیلی از زن های خانه، کار در منزل را ورزش می انگارند مثل هنگامی که که ظرف می شویند و جاروبرقی می کشند و پنجره ها را برق می اندازند. از نظر اینان ، این کار ها ، خودش به خودی خود ورزش است.
برخی دیگر هم یک کلاه شرعی دیگری برسر خود می گذارند . به عنوان نمونه می گویند دو سه روز در هفته با همسرشان از فلان نقطه شهر تا نقطه ای دیگر پیاده می روند و پیاده می آیند.
پرسشی مطرح است مبنی بر اینکه آیا این کارهایی که این ها انجام می دهند ، ورزش است؟
کارشناسان که پاسخ منفی می دهند و می گویند : اگر می خواهید واقعا پیاده روی بروید اول باید به قصد پیاده روی، منزل را ترک کنید و بعد هم کفش مناسبی داشته باشید و در فضایی خاص مثل بوستان و فضای سبز پیاده روی کنید.
این در حالی است که خیلی ها این نظر کارشناسان را قبول ندارند و به تئوری خود مثل کار در منزل و پیاده روی در خیابان های شلوغ را نوعی ورزش می دانند. خیابان های شلوغی که به گفته بهزاد دماری رییس وقت واحد بیماری های غیر واگیر وزارت بهداشت،درمان و آموزش پزشکی، براساس یک بررسی، تهرانی ها موقع پیاده روی با 66 نوع مانع در پیاده روها مواجه می شوند .
موانعی مثل جعبه های بزرگ برق، لامپ های نئون سردر مغازه ها ، وسایلی که بقالی ها در بیرون از مغازه در معرض نمایش می گذارند، موزاییک های شکسته و چاله ها و حضور موتور سوارها و موتور های پارک شده.
و این پرسش که با این همه مانعی که در پیاده روها وجود دارد چگونه می توان یک پیاده روی حسابی داشت؟!
**به چه چیزی می گوییم ورزش؟
حال که پیاده روهای ما 66 مانع پیاده روی دارند و مدام هنگام پیاده روی باید موانع را با مکث در پیاده روی، پشت سر بگذاریم و و کار منزل هم که نشد ورزش ، بعد باید به چه چیزی بگوییم ورزش؟
گلایل اردلان، مدیر اداره سلامت جوانان دفتر سلامت جمعیت، خانواده و مدارس وزارت بهداشت هست. او می گوید: بیش از 46 درصد دختران و پسران ما تحرک فیزیکی کافی ندارند.
از نظر این کارشناس، ورزش آن است که حداقل سه تا پنج روز در هفته در مکانی از پیش تعیین شده است تحرک داشته باشیم. اینکه اگر بیش از 20 دقیقه در جایی، ثابت بنشینیم ، حرکات کششی انجام دهیم و پیاده روی هم از عادات روزانه ما شود و اینکه ورزش، جزئی از زندگی ما شود.
اردلان اظهار تاسف می کند که با این شرایط، زندگی ها نیز تحت تاثیر مجاز است تا واقعیت! و اینکه جوانان و نوجوانان ما چقدر در فضا و شبکه های مجازی سیر می کنند بدون اینکه تکانی به خود بدهند.
و سخن آخر که بد نیست به ستاره های آسمان ورزش بانوان کشور هم اشاراتی کنیم. مثل هنگامی که که زنان و دختران مدال آور زیادی در بازی های آسیایی و پارالمپیک در کشور داریم؛ یک سوم تیم اعزامی به بازی های آسیایی (حدود 100 نفر از ٣٠٠ نفر) زن بودند و از 6٠ مدال نیز حدود ١٧ مدال را بانوان کسب کردند. خب مساله این است که گاهی نمی توان مشت را نمونه خروار دانست و اذعان داشت که همه زنان ما مثل مدال آوران کشور در دنیای ورزش می درخشند.
مساله این است آیا با این شرایط و فقر حرکتی که داریم ، می توانیم به افق 1404 برسیم؟ به جایی که تحرک را از هشت یا 12 درصد به 20 درصد برسانیم؟ فقط هفت سال مانده است به 1404 ولی آیا می توان به عنوان نمونه همان تحرکی فیزیکی دختران 13 ساله را آنقدر ارتقاء دهیم که دیگر وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ، تحرک و جنب و جوش فیزیکی دخترکان را با زنان 50 ساله مقایسه نکند؟
ایرنا / لیلا خطیب زاده
واژه های کلیدی: سلامت | دختران | دختران | دوچرخه | پیاده رو | پیاده روی | پیاده روی | دوچرخه سوار | دوچرخه سواری
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
